Για την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ

Πολιτικό «στριπτίζ» ξεφτίλας στη συνάντηση με Τραμπ

Με έναν εξοργιστικό τρόπο, ο πρωθυπουργός «ξέπλυνε» τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και μάλιστα στο πρόσωπο του Ντ. Τραμπ, χαρακτηρίζοντάς τον «διαβολικά ...καλό!»

Δεσμεύσεις για αναβάθμιση της βάσης της Σούδας

Κομπασμοί για το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει το 2% του ΑΕΠ για εξοπλισμούς στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ

Συμφωνίες δισ. ευρώ - πεσκέσι στην αμερικανική πολεμική βιομηχανία, με αιχμή τα F16

Διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα είναι «χρήσιμος σύμμαχος» για τις ΗΠΑ

«Στρατηγικός πυλώνας» η χώρα για τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων στην περιοχή, με προτεραιότητα τα ενεργειακά σχέδια

Σιγή ιχθύος από την πλευρά των ΗΠΑ για Κυπριακό και Αιγαίο

Οι κολιγιές με τον «διάβολο», για το καλό του κεφαλαίου, εγγυώνται «κόλαση» στο λαό

Associated Press

Την ατζέντα - «φωτιά» για το λαό, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο των επαφών του Αλ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, επιβεβαίωσαν οι κοινές δηλώσεις χτες βράδυ με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντ. Τραμπ, μετά τη συνάντησή τους στο Λευκό Οίκο.

Την ακόμα πιο ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων προεξόφλησε ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, μιλώντας για ενίσχυση της συνεργασίας σε τομείς που ενδιαφέρουν τα μονοπώλια των ΗΠΑ, όπως η Ενέργεια και το εμπόριο, αλλά και την ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, αναφέροντας συγκεκριμένα απόφαση αναβάθμισης του στόλου των F16 «ύψους 2,4 δισεκατομμυρίων».

Ολη η ατζέντα από τον Τραμπ

«Ενώπιόν μας υπάρχουν πολλές ευκαιρίες», ανέφερε ο Ντ. Τραμπ, υποδεικνύοντας συγκεκριμένα τους τομείς της άμυνας, της Ενέργειας και του εμπορίου, ευχαριστώντας για τη «φιλοξενία» της αμερικανικής βάσης στη Σούδα αλλά και για τις δυσθεώρητες ΝΑΤΟικές δαπάνες, που ξεπερνούν το 2% του ΑΕΠ. «Ευχαριστώ τους Ελληνες που φιλοξενούν τις αμερικανικές δυνάμεις στη βάση της Σούδας και γιατί είναι απ' τις λίγες χώρες που δαπανούν τουλάχιστον το 2% για το ΝΑΤΟ», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας την ευαρέσκειά του για την απόφαση αναβάθμισης του στόλου των F16, για την οποία είπε πως «υπάρχει μια συμφωνία για την αναβάθμιση των ελληνικών F16 και αυτή η συμφωνία θα ενισχύσει τις θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ και τις σχέσεις μας».

Επιπλέον, εξήρε τη συμβολή της Ελλάδας στους αγωγούς Ενέργειας και για την επίτευξη του στόχου για ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ, ενώ δεν μάσησε τα λόγια του, δηλώνοντας ότι η συμβολή της αυτή θα αυξήσει τις εξαγωγές υγροποιημένου αερίου από τις ΗΠΑ, ενισχύοντας τα κέρδη των επιχειρήσεών τους.

Ξέπλυμα στις ΗΠΑ από τον Τσίπρα

Για «μοναδική στιγμή για να ενισχύσουμε τη στρατηγική μας συμμαχία και συνεργασία» έκανε λόγο ο πρωθυπουργός, που επανέλαβε τα περί «Ελλάδας - πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή», σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «ανυπομονούμε να ενισχύσουμε τη συνεργασία μας, γιατί έχουμε κοινές αξίες και κοινά συμφέροντα στην περιοχή». Είπε επιπλέον πως η Ελλάδα είναι ένας «χρήσιμος» και «αξιόπιστος» σύμμαχος των ΗΠΑ, απαριθμώντας τα όσα έχει κάνει η κυβέρνησή του στις κολιγιές με Ισραήλ και Αίγυπτο, μέσα από τριμερή και τετραμερή σχήματα συνεργασίας, τις επαφές της με τον αραβικό κόσμο, τη μετατροπή της χώρας σε ισχυρή δύναμη στον τομέα της ναυτιλίας και του Τουρισμού και σε κόμβο μεταφορών και Ενέργειας.

Παράλληλα, επιβεβαίωσε τα σχέδια για αναβάθμιση της Σούδας ως ορμητηρίου επεμβάσεων στην περιοχή, λέγοντας πως «σε ό,τι αφορά τη Σούδα, είναι γνωστό ότι έχει ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία, την αξιολογήσαμε από κοινού, γίνεται σημαντική δουλειά εκεί, που μπορεί και πρέπει να αναβαθμιστεί».

Ενώ, «ξεπλένοντας» πέρα από κάθε όριο το ρόλο των ΗΠΑ και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ο πρωθυπουργός έφτασε να μιλάει για «αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας που μοιράζονται οι δύο χώρες» και μάλιστα, όταν ρωτήθηκε για παλιότερες δηλώσεις του για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, είπε ότι «η προσέγγισή του στα πράγματα και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την πολιτική μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό»!

Προκλητικός και ενδεικτικός των επικίνδυνων παζαριών ήταν και ο τρόπος που ο πρωθυπουργός έμπλεξε την επίλυση των λεγόμενων «εθνικών θεμάτων» με τους αναβαθμισμένους ρόλους που διεκδικεί η αστική τάξη στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει ρόλο πυλώνα σταθερότητας μόνο αν απελευθερωθεί από θεμελιώδεις εθνικές ανησυχίες της στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας. Οι ΗΠΑ μπορούν παίξουν σημαντικό ρόλο στον διπλωματικό όσο και αμυντικό τομέα. Προσβλέπουμε στη δίκαιη λύση του Κυπριακού, προς όφελος του κυπριακού λαού, χωρίς εγγυητές και κατοχικά στρατεύματα (...) η επικίνδυνη δραστηριότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο πρέπει να τερματιστεί, υπονομεύει τις σχέσεις μεταξύ δύο ΝΑΤΟικών συμμάχων σε μια ευαίσθητη περιοχή». Οπως χαρακτηριστικό ήταν και το γεγονός ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά στα εν λόγω θέματα.

Κατά τ' άλλα, αμφότεροι έκλιναν σε όλες τις πτώσεις την ανάγκη ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ελλάδα, ως τη βάση στην οποία θα πατήσουν οι παραπέρα σχεδιασμοί. Ο Ντ. Τραμπ ενθάρρυνε όπως είπε τον Αλ. Τσίπρα να προχωρήσει το πρόγραμμα των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, ενώ εξέφρασε και τη θέση των ΗΠΑ για μια «αξιόπιστη ανακούφιση από το χρέος», που βέβαια αφορά αποκλειστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ο Αλ. Τσίπρας από την πλευρά του παρέθεσε όλα όσα έχει κάνει η κυβέρνησή του μέχρι σήμερα για την «προσέλκυση επενδύσεων», όπως την απλοποίηση της αδειοδότησης, τον αναπτυξιακό νόμο κ.ά., δεσμευόμενος για πορεία στην ίδια κατεύθυνση, ενώ ανακοίνωσε ότι θα συσταθεί μόνιμη ομάδα εργασίας ανάμεσα στους υπουργούς Οικονομίας των δύο χωρών, με αντικείμενο τη συνεργασία στις επενδύσεις και την οικονομία.

Συνάντηση με Λαγκάρντ

Την κοινή τους προσήλωση στην αντιλαϊκή πολιτική και στην εφαρμογή των μέτρων που απαιτούνται για την ολοκλήρωση και της τρίτης «αξιολόγησης» συνομολόγησαν Αλ. Τσίπρας και Κριστίν Λαγκάρντ, στη συνάντηση που είχαν μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας (ώρα Ελλάδας), στην Ουάσιγκτον. Αμέσως μετά, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι συζήτησαν «τη βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη προοπτική της ελληνικής οικονομίας, τη σημαντική πρόοδο που έχει επιτευχθεί έως τώρα στην κατεύθυνση της επιτυχούς ολοκλήρωσης του προγράμματος και τα βήματα που κάνουμε τώρα προς την κατεύθυνση οικοδόμησης μιας αξιόπιστης και βιώσιμης πρόσβασης στις αγορές».

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε το αφήγημα της Ελλάδας που «ανακάμπτει», εγκωμίασε το γεγονός ότι «έχουμε υπερβεί τους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος για τρία συνεχόμενα χρόνια» και πρόσθεσε πως «συμφωνήσαμε ότι είναι προς το συμφέρον όλων των πλευρών να ολοκληρωθεί έγκαιρα η τρίτη αξιολόγηση, όσο το δυνατόν συντομότερα», κάτι που «όλοι επιθυμούν», όπως είπε, αφού «θα επιτρέψει στην ελληνική οικονομία να διατηρήσει το θετικό "μομέντουμ" και θα προσφέρει μια περίοδο "καθαρού αέρα", κατά τη διάρκεια της οποίας όλα τα μέρη μπορούν να εστιάσουν στην καίρια συζήτηση σχετικά με τις παραμέτρους ελάφρυνσης του χρέους και να θέσουν τους όρους για μια επιτυχή και βιώσιμη πρόσβαση στις αγορές». Εξέφρασε τέλος την ελπίδα ότι «στις κρίσιμες συζητήσεις για το θέμα του χρέους, το ΔΝΤ θα διαδραματίσει έναν καίριο και αποφασιστικό ρόλο». 

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Το «come back»...

Το «come back» (η «επιστροφή») της ελληνικής οικονομίας αποτελεί το νέο αφήγημα της κυβέρνησης, με τον πρωθυπουργό, που πρωτάκουσε το σλόγκαν από τα χείλη Αμερικανών «επενδυτών», να το επαναλαμβάνει σε όλες τις ομιλίες του κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα, η επιστροφή αυτή «δε σημαίνει επιστροφή στο μοντέλο ανάπτυξης που έφερε την κρίση, αλλά μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο», που τάχα θα είναι απαλλαγμένο από τις «παθογένειες» που οδήγησαν στην καπιταλιστική κρίση.

Για τι μιλάνε; Για την επιστροφή στους υψηλούς ρυθμούς κερδοφορίας για το κεφάλαιο, μετά από 8 χρόνια βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Επιστροφή που όχι μόνο δεν σηματοδοτεί καμία «επιστροφή» όσων έχασε η εργατική τάξη τα χρόνια αυτά, αλλά αντίθετα βασίζεται στην ένταση της εκμετάλλευσής της, όπως αυτή αποτυπώνεται και στους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους που έχει πλέον στα χέρια του το κεφάλαιο για να ξεζουμίζει πιο αποτελεσματικά τους εργαζόμενους. Στις δεσμεύσεις ότι η αντιλαϊκή επίθεση θα συνεχιστεί με αμείωτους ρυθμούς για τα επόμενα πολλά χρόνια, στις «υποχρεώσεις» που προκύπτουν από τη συμμετοχή σε ΕΕ και Ευρωζώνη και αφορούν τους αυτόματους δημοσιονομικούς «κόφτες», τα ευρωπαϊκά εξάμηνα κ.ο.κ., τα μνημόνια δηλαδή διαρκείας, ώστε να θωρακιστεί η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.

Η «επιστροφή» αυτή βασίζεται στο τσάκισμα επαγγελματιών, μικρομεσαίων αγροτών, αλλά και το χτύπημα στα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κ.ο.κ., ώστε να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για τους «επενδυτές». Σηματοδοτείται από την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων σε τομείς και υποδομές στρατηγικής σημασίας, από την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων που αφορούν την «απελευθέρωση» σε κλάδους όπως αυτούς της Ενέργειας, των Μεταφορών κ.α., στη βάση και των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων. Πηγαίνει χέρι - χέρι με το διαρκές μάτωμα του λαού, ώστε το αστικό κράτος να βρίσκει «δημοσιονομικά περιθώρια» για «ζεστό» χρήμα, φοροαπαλλαγές και άλλες διευκολύνσεις στο κεφάλαιο. Περνάει μέσα από τις αναδιαρθρώσεις στον κρατικό μηχανισμό που διαμορφώνουν ένα αστικό κράτος ακόμα πιο εχθρικό απέναντι στα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, και αντίστοιχα ακόμα πιο αποτελεσματικό για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Και βέβαια η «επιστροφή» αυτή της καπιταλιστικής οικονομίας περνάει μέσα από την «αναβαθμισμένη» εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, από τη «διαθεσιμότητα» που περιγράφουν τα κυβερνητικά στελέχη αυτές τις μέρες στις ΗΠΑ να αναλάβουν ακόμα ενεργότερους ρόλους στην προώθηση των σχεδίων ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, προς εμπέδωση της ιμπεριαλιστικής «ασφάλειας και σταθερότητας» εντός της οποίας «τρέχουν» τα διάφορα επενδυτικά σχέδια.

Από αυτή την άποψη, αν κανείς αφαιρέσει τις προπαγανδιστικές φανφάρες, το αφήγημα δεν έχει τίποτα το νέο, σε σχέση με όσα είδε ο λαός προτού ξεσπάσει και η τελευταία καπιταλιστική κρίση. Η «επιστροφή» της ανάπτυξης προς όφελος του κεφαλαίου και ο νέος γύρος καπιταλιστικής συσσώρευσης ξανά και ξανά θα βασίζονται σε ένα νέο γύρο έντασης της εκμετάλλευσης, ξανά και ξανά θα οδηγούν σε νέες καπιταλιστικές κρίσεις, ένταση των ανταγωνισμών, που πληρώνουν οι λαοί ακόμα και με το αίμα τους.

Το «come back» για λογαριασμό του κεφαλαίου πρέπει να βρει το λαό σε θέσεις μάχης, έτοιμο να αντεπιτεθεί, να οργανώσει την πάλη του, να δυναμώσει τη συμμαχία του, διεκδικώντας όσα έχασε στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και την οριστική διέξοδο από το «φαύλο κύκλο» της καπιταλιστικής εξουσίας και οικονομίας, διεκδικώντας τον πλούτο που παράγει.

ΠΗΓΗ:ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ